ناظران: کوچ اجباری مردم دایکندی مصداق سوء استفاده از قدرت است

مردم پنج قریه در ولسوالی پاتوی ولایت دایکندی پس از تسلط طالبان در حالی تهدید به کوچ اجباری می شوند که وکلای پیشین این ولایت در شوراهای ملی و ولایتی می گویند که کوچ اجباری یک عده از مردم که ملکیت‌شان ثابت و حق‌شان مسلم است به مثابه سوء استفاده از قدرت است.

خبرگزاری صدای افغان (آوا) - کابل: یک ‌عده از مردم منطقه خلج دایکندی مشهور به خوانین خلج، پس از به قدرت رسیدن طالبان مدعی شده اند که ملکیت شان از سوی مردم پاتو در اوایل انقلاب غصب شده‌است، از این جهت، حکومت محلی طالبان نیز تصمیم به کوچ اجباری صاحبان زمین گرفته است.

علی اکبر جمشیدی؛ وکیل پیشین مردم دایکندی در پارلمان در مصاحبه با آوا می گوید که هنوز تمام مردم کوچ داده نشده‌اند؛ اما مقام‌های محلی طالبان در تصمیم خود جدی هستند.

این در حالی است که به گفته جمشیدی حضور مردم هزاره در این منطقه سابقه‌ای طولانی دارد؛ اما زمین‌های بایر و لم‌یزرع را که اینها احیا کرده اند و زحمت کشیده اند و باغ‌ها ساخته اند، حد اقل به ۴۰ سال می رسد؛ اما خوانین خلج مدعی اند که در اول انقلاب، زمین‌های شان «به زور» گرفته شده است.

جشمیدی می گوید که کوچ اجباری مردم پیش از بررسی همه جانبه، منطقی نیست و هرکس هر ادعایی که دارد باید از مجرای قانونی حل و فصل شود.

به گفته او، در تمام مناطق دعواها و کشمکش‌هایی بین مردم وجود دارد که از راه قانونی حل و فصل می شود؛ اما اقدام به کوچ دادن مردم چهار - پنج قریه به مثابه سوء استفاده از قدرت است و پیامدهای ناگوار سیاسی برای حکومت نوپای طالبان خواهد داشت و در عین حال، شکاف را میان مردم عمیق می سازد، از این جهت حکومت محلی دایکندی، حد اقل فعلا باید جلو این کار را بگیرد.

جمشیدی اظهار می‌دارد که این موضوع دعوای زمین است و از مجرای قانونی قابل حل است، پس باید مقام‌های محلی صبر کنند تا حکومت طالبان قوام پیدا کند، نهادهای عدلی و قضایی ایجاد شود سپس طرفین دعوا بدون کدام اجبار و اکراه روبه‌روی هم بنشینند و دلایل خود را مطرح کنند تا محکمه فیصله کند.

احیای سیاست های عبدالرحمان

در همین حال هادی رحیمی زاده؛ وکیل پیشین شورای ولایتی دایکندی نیز در مصاحبه با آوا می گوید که در ولسوالی پاتو و گیزو فعلی، مردم پنج قریه تهدید به کوچ اجباری شده اند.

به گفته او با اینکه ملیکت مردم در این منطقه ثابت است و هیچ مدعی طی ۴۰ سال وجود نداشته؛ اما به تازگی مردم خوانین خلج مدعی شده اند که زمین‌های شان در اول انقلاب از سوی یک عده غصب شده است، بر بنیاد این ادعا حکومت محلی طالبان نیز مردم را تهدید به کوچ اجباری از منطقه کرده است.

رحیمی زاده، کوچ اجباری مردم را از مناطق پاتوی ولایت دایکندی «یک اقدام ظالمانه» دانسته و تاکید می کند که اگر چنین اتفاقی بیافتد سیاست عبدالرحمان دوباره احیا خواهد شد و ناامنی ها و جنگ‌های داخلی را نیز دامن می زند.

به باور او اگر فعلا مردم پنج قریه کوچ اجباری داده شوند قطعا در آینده آرام نخواهند نشست و برای گرفتن حق خود دست به هر کاری خواهند زد که برای طالبان سنگین تمام می شود.

گفتنی است که خوانین خلج در حقیقت از اشراف‌زادگان قوم هزاره هستند؛ اما در زمان حکومت عبدالرحمان خان بر اثر تبانی که با حکومت وقت داشته اند ملیکت و جایدادشان دست نخورده باقی مانده است و برخلاف سایر مناطق هزاره جات از دستبرد و ظلم تا اندازه‌ای مصون بوده اند.